در راستای نشر و ترویج دستاورد طرحهای تحقیقاتی؛

رئیس گروه تحقیقات و ارتباط با دانشگاه شرکت آب منطقه ای اردبیل با اشاره به اهداف این طرح تحقیقاتی که از سال 93 و با همکاری دانشگاه تبریز بعنوان مجری آغاز شده بود گفت: ارزیابی و مقایسه روش‌های مختلف و انتخاب بهترین مدل جهت درون­یابی مکانی داده­های کمی و کیفی پیزومترهای دشت اردبیل و تحلیل حساسیت داده‌های کمی و کیفی چاه‌های مشاهداتی آبخوان دشت اردبیل و ارائه پیشنهادات کاربردی از اهداف این سمینار بود.

به گفته مهندس بابک خیاط رستمی، در این پروژه تغییرات مکانی سطح ایستابی و پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت اردبیل با هفت مدل کریجینگ، کوکریجینگ، شبکه‌ عصبی مصنوعی پرسپترون چند لایه، شبکه عصبی پایه شعاعی، برنامه ریزی بیان ژن، ماشین بردار پشتیبان  و مدل ترکیبی عصبی- موجک شبیه سازی شده و در نهایت نتایج حاصل مورد مقایسه قرار گرفتند.

وی تصریح کرد: بدین منظور در شبیه‌سازی تراز سطح ایستابی از داده‌های 20 چاه پیزومتری و در شبیه‌سازی‌های کیفی از داده‌های 29 چاه مشاهداتی استفاده شد، ملاحظه گردید که روش شبکه عصبی مصنوعی برای شبیه سازی تراز سطح ایستابی و تمام پارامترهای کیفی مناسب ترین روش می‌باشد و تنها در شبیه سازی SAR آبهای زیرزمینی دشت، ترکیب شبکه عصبی با موجک نتایج بهتری به همراه داشته است. تخمین داده‌های گمشده از جمله کاربردهای این نوع مدل‌سازی می‌باشد.

دبیر کمیته تحقیقات شرکت آب منطقه ای اردبیل همچنین افزود:  نتایج تحقیق نشان دهنده دقت بیشتر مدل‌ها در تخمین تراز سطح آب نسبت به مقادیر کیفی است که احتمالا به دلیل همبستگی بیشتر تراز سطح آب نسبت به مقادیر کیفی در چاه‌های مشاهداتی و وابستگی پارامتر‌های کیفی به خصوصیات زمین‌شناسی محل می‌باشد.

مهندس خیاط رستمی با اشاره به برخی از پیشنهادات این طرح اظهار داشت: افزایش تراکم شبکه چاه‌های مشاهداتی و رعایت استاندارد‌های ایجاد شبکه چاه‌های مشاهداتی در نحوه پراکندگی آن‌ها، رعایت تداوم در اندازه­گیری پارامترهای کیفی آب‌های زیرزمینی، مطالعات کامل­تر زمین شناسی، هم چنین در مورد گسل­ها و نقش آن­ها در تغذیه و تخلیه سفره و کیفیت آبهای زیرزمینی، انجام تحقیقات در مورد مدل‌هایی که خصوصیات زمین شناسی منطقه را هم در تخمین مقادیر تراز سطح ایستابی و خصوصیات کیفی دشت مد نظر قرار می‌دهند، بررسی اثر اعمال گزینه‌های مدیریتی مختلف بر کیفیت آب زیرزمینی منطقه و استفاده از این روش برای ارزیابی سطح ایستابی و کیفیت آب‌های زیرزمینی مناطق مختلف از جمله مناطق فاقد چاه‌های مشاهداتی از پیشنهادات پایانی این طرح بود.