روز جهانی آب، همه ساله در 22 مارس (دوم فروردین ماه) جشن گرفته می شود

در این کنفرانس از کلیه کشورها خواسته شد تا در راستای اجرای بیانیه 21 سازمان ملل، این روز را به عنوان روز ترویج و آگاه سازی مردم در مورد آب اختصاص داده و از طریق پخش و اشاعه نشریات و برگزاری کنفرانس‌ها، سمینارها و نمایشگاه‌ها در گرامیداشت آن بکوشند.

علاوه بر کشورهای عضو سازمان ملل متحد، بسیاری از سازمان‌های غیردولتی، مسائلی از قبیل چگونگی دستیابی بیش از یک میلیارد نفر به آب شرب سالم و یا نقش زن و مرد در خانواده برای دستیابی به آب سالم را پررنگ تر می‌کند.
همچنین آژانسی از سوی سازمان ملل برای هماهنگی مسائلی در مورد روز جهانی‌ آب تعیین می‌شود که بسیاری از مسائل را در مورد منابع آب منعکس می‌کند. بخش امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (UNDESA)، دهه 2005 تا 2015 را با عنوان "آب برای زندگی" معرفی کرده است.
این دهه با هدف جهانی ‌"تمرکز بیشتر روی موضوعات مربوط به آب" آغاز شده که تلاش برای استفاده از مشارکت زنان در فعالیت‌های توسعه مرتبط با آب و همکاری در همه سطوح برای دستیابی به اهداف مربوط به آب در اعلامیه هزاره و برنامه نشست جهانی توسعه پایدار در ژوهانسبورگ را شامل می‌شود.
از سال 1993، هر سال یک شعار جدید درباره مسائل حیاتی و حساس آن زمان برگزیده می‌شود تا فعالیت‌های جامعه بر پایه آن شعار شکل گیرد. از سال 1994 تاکنون عنوان‌های ویژه روزهای جهانی آب به ترتیب زیر بوده است:
1994: آب و دغدغه‌های همگانی؛ 1995: آب و زنان؛ 1996: آب و شهرهای تشنه؛ 1997: آب جهان، آیا کافیست؟؛ 1998: آب زیرزمینی، گنجینه پنهان؛ 1999: همه در پایین دست رودخانه‌ها زندگی می‌کنند؛ 2000: آب برای قرن 21؛ 2001: آب برای سلامت؛ 2002: آب برای توسعه؛ 2003: آب برای آینده؛ 2004: آب و بلایا؛ ‌2005: آب برای زندگی؛ 2006: آب و فرهنگ؛ 2007: سازگاری با کم آبی؛ 2008: آب و سلامت؛ 2009: آب های مشترک، فرصت‌های مشترک؛ 2010: آب پاک برای جهان سالم؛ 2011 : آب برای شهرها: پاسخ به چالش شهرنشینی؛ 2012: آب و امنیت غذایی و 2013: آب در هر مکان برای همگان با همکاری های بین المللی.2014 آب و انرژی و 2015 آب و توسعه پایدار
روز جهانی آب، همه ساله در 22 مارس (دوم فروردین ماه) جشن گرفته می شود.
روز جهانی آب آب و توسعه پایدار
مفهوم توسعه پایدار از اوایل دهه 90 میلادی در مجامع بین المل مطرح شد و ریشه توجه به آن ناشی از مخاطرات زیست محیطی بود که در اثر توسعه یک جانبه تکنولوژیکی یا فن گرایانه و اقتصادی در جهان بوجود آمد .
آلودگی منابع ،از میان رفتن جنگل ها ، تغییرات اقلیمی و اثرات سو فرهنگی و اجتماعی از جمله این مخاطرات بود .
از 25 سال قبل متخصصان علوم اجتماعی و محیط زیست توجه جهانیان را به این موضوع مهم معطوف کردند که توسعه الزاما به معنای توسعه فنی و اقتصادی نیست بلکه در فرایند آن باید به توسعه اجتماعی ، فرهنگی و زیست محیطی نیز توجه نمود .
بر این اساس مفهوم توسعه پایدار شکل گرفت که به طور خلاصه در تعریف آن می توان گفت در فرایند توسعه ،نوع بشر باید بگونه ای از مواهب طبیعی و خدادادی همچون آب بهره ببرد که منافع نسل های آینده نیز حفظ گردد.
خوشبختانه مسئولان وزارت نیرو نیز اعتقاد دارند که توسعه پایدار نه یک مفهوم تک بعدی بلکه دارای ابعاد اجتماعی ، فرهنگی و زیست محیطی است و توجه به پارادایم مدیریت به هم پیوسته منابع آب بر اساس حوضه های آبریز و پیشنهاد و تصویب طرح احیاء و تعادل بخشی سفره های آب زیر زمینی ،جلب مشارکت مردم و ذیعنفعان در مدیریت تقاضا و مصرف آب شاهد این مدعاست .